Artikelen

Werkgevers laten een dienstverband soms slapend voortbestaan, ook al is een werknemer meer dan 2 jaar ziek. Zo ontlopen deze werkgevers de transitievergoeding, die ook verplicht is als de werknemer na 2 jaar ziekte uit dienst gaat. Er komt nu een compensatieregeling. Met deze regeling probeert de regering een einde maken aan de slapende dienstverbanden.

Als de werknemer het niet eens is met het ontslag kiest de werkgever de route. Hij kan kiezen voor ontslag via de kantonrechter. Dan komt de ontslagvergoeding via de “kantonrechtersformule” in beeld. De werkgever kan ook een ontslagvergunning aanvragen en daarna opzeggen. De werknemer ontvangt dan geen vergoeding, maar kan nog wel zelf een procedure opstarten (met een beperkte kans van slagen). De uitkomsten waren dus verschillend, en dat is één van de redenen voor de nieuwe wetgeving.

Op 1 juli 2015 veranderen niet alleen de inhoudelijke regels van het ontslagrecht maar ook de wettelijke termijnen om in actie te komen. De termijnen zijn gekoppeld aan de betreffende rechtsvordering. Veel termijnen zijn vervaltermijnen en geen verjaringstermijnen. Vervaltermijnen zijn definitief en kunnen anders dan verjaringstermijnen niet worden gestuit.